Langadi bara ad syna ykkur plakotin min

Styttist rosalega í heimför

Kæru vinir í dag er 27 desember og ég mun fljúga heim 6. des trúið þið þessu? Tíminn flýgur greinilega. Ég ákvað að henda inn smá línum meðan ég borða dýrindis "allt sem er til í ísskápnum pasta" með Kók zero í dós og gömul jólalög á fóninum.

Lítið hefur verið í gangi hjá mér undanfarið en skóli, lítið annað komist að. Í fyrramálið mun ég fara með 10 mínútna fyrirlestur sem vonandi gengur vel og svo á laugardaginn verða lítil jól hér í Íbúð 27. við ætlum að vera með leynivinaleik, elda eitthvað ljúffengt (ef ekki ljúffengt þá eitthvað breskt sem er auðvitað viðbjóður) fyndið hvað bragðleikar fólks eru mismunandi eftir því hvar þeir byrja að borða.

En í þessari viku er ég búin að tryggja mér nokkur verkefni, ég mun hjálpa einum strák á þriðja ári að framleiða nokkrar sýningar en hann er einmitt að vinna með manni að nafni Chris Grady en hann var í mörg mörg ár aðalmaður Cameron Mackingtosh en hann er aðalmaðurinn í söngleikjabransanum og svo mun ég væntanlega sjá um eitthvað íslendingadót í einni svona öðruvísi viku í skólanum (það er reyndar ekki komið á hreint). Svo er ég búin að vera í mjög skemmtilegum tímum um allt milli himins og jarðar þannig að lífið hefur verið gott.

Ég ætla bara svo að senda smá skilaboð hér sem þið megið endilega koma út í samfélagið ef þið viljið... Nú vita allir af þessum svokölluðu mótmælum sem áttu sér stað fyrir utan lögreglustöð í Reykjavík, það vita líka flestir að þetta komst í heimsfréttir. Það að mótmæla er réttur hvers og eins einstaklings og mun ég aldrei standa í vegi fyrir neinum sem vill mótmæla einhverju sem honum finnst ekki rétt, ég hef sjálf mótmælt og því mun ég ekki gagnrýna aðra sem gera það. Ég vil bara ekki kalla það sem átti sér stað fyrir utan lögreglustöðina mótmæli þetta voru skrílslæti og ekkert annað, það að segja að lögreglan eigi ekki rétt á því að spreyja táragasi á hóp fólks sem var að brjótast inn á þeirra vinnustað er bara rangt. Mig hefði langað að sjá hvað þetta sama fólk hefði sagt ef 200 manns hefðu reynt að brjótast inn á þeirra vinnustað, þeir hefðu líklegast kallað til lögregluna og ætlast til þess að hún gerði eitthvað í málinu. Mér finnst ólýðandi að fólki finnst þetta bara allt í lagi að brjótast inn á löggustöð, mér finnst líka óþolandi að fjölmiðlar hafi gert svona mikið mál úr þessu og maður þurfi að útskýra fyrir útlendingum hvað sé núna í gangi á Íslandi. Ég þurfti að útskýra þetta aðeins í skólanum og þar benti ég á það að þetta fólk má bara vera fegið að það búi á Íslandi því ef þeir hefðu verið að gera þetta í þessu landi eða USA þá hefði væntanlega verið sérsveitin og skotið á líðinn. Þetta lið sem lætur svona heima er að alveg að fara með mig, þetta mun ekki hjálpa Íslandi nokkuð, þetta mun ekki bæta neitt ástandið.

En ég er sko annars hress bara þoli ekki svona skrílslæti.

Ykkar
Stella

Malt og appelsín er alltaf best

Jæja tvær vikur í mig á klakan, ótrúlegt hvað þessi tími hefur flogið frá manni, finnst eins og það hafi verið í gær sem ég var að bera töskurnar mínar á milli lestarstöðva og rata heim til mín.
En jæja hvað um það, ég sit hér heima hjá mér og sötra malt og appelsín þökk sé Svanhvíti, það var vel pakkað inn í plastfilmu og plastpoka. svo gæddi ég mér á íslensku nammi sem mamma sendi mér í dag. Íslenskt já takk! Það sem er nú samt skrýtið við þetta allt saman er að bretum finnst þetta ekki gott, lakkrís er ekki þeirra tebolli og þeim finnst þetta allt voða skrýtið.

Margt skemmtilegt hefur verið í gangi hjá mér upp á síðkastið, Svanhvít, Arndís og Elva voru auðvitað í heimsókn hérna og það var algjört æði, Svanhvít og Arndís gistu hjá mér síðustu nóttina og það fór nú bara ágætlega um okkur þrjár í herberginu mínu. Við náðum að gera fullt, versla, borða, kíkja í Camden (sem var smá erfitt fyrir mig því ég viltist smá sem á ekki að vera hægt) fórum á Borough market sem er frægasti matarmarkaður í heimi held ég (hann er æði) svo löbbuðum við fullt. Það var gaman að fá þær skvísur og ég hlakka bara til að fá næsta fólk í heimsókn.

En svo hafa síðustu dagar verið fullir af skóla og skemmtun, ég ákvað að vera rosalega góð og bauðst til að vinna auka í leikhúsi skólans við leiksýninguna Summer and smoke og ég var sætisvísa aftur sem er alveg fínt ég ætla ekkert að leggja þetta fyrir mig en þetta er alveg ágætt. Svo er skólinn búinn að vera á fullu enda bara tvær vikur eftir og framundan eru tvö skilaverkefni annað er fyrirlestur um verkefni sem ég gerði fyrir löngu síðan og hitt er hönnunarmappa með plögutum sem ég hef verið að hanna, svo er ég líka að vera sætisvísa aftur síðustu tvo dagana í skólanum þannig að næstu tvær vikur verða þéttskipaðar.

Í gærkvöldi fór ég og Sarah sem er með mér í skólanum inn í London og byrjuðum kvöldið með því að fá okkur að borða á Chiquita og var maturinn bara ágætur. En nafn staðarins átti betur við en ég gerði mér grein fyrir í gær því við fórum á Mamma Mia. Sýningin er auðvitað algjör snilld, ég held að það sé engin önnur sýning sem nái áhorfendum svona vel, fólk syngur og dansar og iðar allt í sætunum sínum því þeim langar svo að hoppa upp á svið og dansa með. Ég var svo heppin að það voru vinir vinkonu minnar sem býr hérna úti sem hættu við að koma til London en voru búnir að kaupa miða á sýninguna og ég fékk þá á hálfvirði, ég vissi ekki þegar ég keypti miðana að ég væri á fremsta bekk, ég var ekki bara á fremsta bekk heldur sat ég við hliðina á tónlistarstjórnandanum. Það var æði, djöfull var þetta gaman. Svo voru ég og Sarah að skoða leikskrána og sáum að dansararnir flestir komu úr Bird college sem er bara hérna rétt hjá mér okkur fannst það svona frekar kúl en svo fékk ég sms þegar ég var á leiðinni heim frá Söruh um það að aðalleikkonan var úr skólanum okkar. Sýningin var mun betri en þegar ég sá hana árið 2006 held ég, leikarnir voru mun betri núna ég dó næstum úr hlátri í nokkrum senum, þetta verk er bara hrein snilld. En kvöldið endaði á aðeins verri nótum....

í lestinni á leiðinni heim sat ég við hliðina á manni sem var mjög skrýtinn hann var í fínum jakkafötum en sat mað höfuðið nánast á milli lappana og hann hélt um hausinn á sér. Ég velti mér ekki mikið upp úr því fyrr en hann var farinn að kúgast, þá ákvað ég að snúa mér í hina áttina en svo bara kom gossan og ég hljóp í burtu og fann mér annað sæti ég get ekki ælulykt ég æli þá bara. Við sætaleit mína fann ég sæti fyrir framan par sem var í miðjum samræðum fyrst um sinn var ég nánast að fara að æla en svo breyttist umræðan og var vitni að nánast sambandsslitum í lestinni, ég náði reyndar ekki endanum en ég er viss um að sambandsslit voru í uppsiglingu. Svo þegar ég er að labba úr lestinni til að ná strætó heim sé ég að minn strætó er kominn á stoppustöðina og ég ákveð að hlaupa af stað, svo heyri ég fyrir aftan mig einhver gæja segja "ekki séns" og ég bara hleyp enn hraðar og viti menn ÉG NÁÐI STRÆTÓ, djöfull var það góð tilfinning.

Jæja ég held að það sé DVD í tækið núna og svo svefn mikil vinna framundan og best að koma sér í það á morgun.
Bæ bæ
C Yahh soon

24 ár frá fæðingu Stefaníu Sigurðardóttur

Hæ hó
Jæja nú er afmælisdagurinn liðinn, hann kemur víst árlega hjá mér eins of flestum öðrum og var hann bara ansi góður í ár verð ég að segja.
Dagurinn byrjaði nú frekar erfiðlega því ég ákvað að skella mér í bað um miðnætti 14 nóvember og auðvitað byrja ég að þrífa baðið og fer þá ekki sturtu dótið í sundur þannig að yfir mitt spýtist ískalt vatn. Ég næ stjórn á kalda vatninu svo læt ég renna í baðið, held að það sé komið í lag heita vatnið þannig ég er eitthvað að dunda mér og ætla svo í baðið set tærnar ofan í og það er bara Jökulsárlón komið til Sidcup. Svo svona til að toppa þetta þá náði ég að hrasa aðeins í baðinu! Allt þetta gerðist á tímabilinu 00:00 til 00:30.

Svo byrjar morguninn á símhringingu klukkan og haldið ykkur nú þið sem þekkið mig eitthvað 07:22, í símanum er breskur karl og hann talar og talar og ég steinsofandi og frekar pirruð segi bara Who is this? Who is this og loksins er ég vöknuð og skil svarið hinum megin á línunni Stella it's your uncle Gretar, Happy birthday! Jæja ég talaði við Grétar frænda í smá stund og lagði mig aftur sem leiddi til þess að ég svaf verkjaraklukkuna af mér og vaknaði 09:25 og átti að mæta í skólan 10:00. Ég var sem betur fer með far í skólan þannig ég þurfti ekki að hlaupa að ná í strætó og svona. Þetta var í fyrsta sinn sem ég hef sofið yfir mig síðan ég flutti hingað.

Jæja skóladagurinn var mjög skemmtilegur, ég mætti með geggjaða köku í skólan sem ég hafði keypt í Marks og Spencer á 2,49 pund á lestarstöðinni daginn áður. það voru aðeins færri í tíma en ég gerði ráð fyrir þannig ég eyddi deginum svoldið í því að reyna að koma kökunni inn á eitthvað annað fólk. Kennarinn minn hafði gert ráð fyrir því að við værum búin í skólanum svona í fyrst lagi tólf síðasta lagi tvö en svo var svo rosalegt tölvuvesen á okkur og blaður að ég kláraði ekki fyrr en klukkan fjögur minnir mig. Við eyddum deginum í það að spjalla um pólitík, tónlist og nánast allt milli himins og jarðar og já svo gerðum við víst eitthvað þema lag fyrir listaverk.

Eftir skóla lá leið mín inn á Oxford street til þess að hitta Svanhvíti, Arndísi og Elvu, þær voru í Primark sem er tjahh ein bilaðasta búð sem þú getur komið inn í, þar er allt á spotprís en það eru svo margir þar inni að ég bara verð smá biluð held ég þar inni. En þær voru blessunarlega búnar að versla þegar ég kom þannig að við kíktum í eina búð í viðbót og svo kíktum við á góðan pöbb þar sem hægt var að róa sig aðeins niður eftir amstur dagsins, og gera sig tilbúin fyrir komandi viðburð.

Næst lá leiðin í Covent garden, það er æðislegur staður sem ég hef greinilega ekki verið að pæla mikið í því ég er bara búin að fara þangað einu sinni og þá í flýti en þetta er alveg rosalega sætur og notalegur staður. En í Covent garden hittum við Hreiðar vin min og við fórum saman á La Perla sem er mexikanskur veitingastaður hann er sætur og svoldinn svona partý staður. Við skemmtum okkur konunglega þar og sátum lengi vel. Svo lá leið heim en Hreiðar tók okkur í sight seeing um London að kvöldi til og við löbbuðum meðfram Thames. Óhætt er að segja að það hafi verið mjög gaman og einstakt að fá að njóta London svona á kvöldi til og sérstaklega gaman að sjá öll jólaljósin.

Svo var það að ná lestinni, síðasta lest átti að fara frá London Bridge klukkan 00:13 og þegar við komum á London Bridge er klukkan 00:13 þannig að við stelpurnar sprettum af stað og komum upp á pallinn klukkan 00:14 þannig að við misstum af lestinni. Þá var ekkert annað en að bíða eftir næturstrætó og taka hann heim, sem var svo sem allt í lagi en maður var svoldið þreyttur svona.

Ég vil þakka öllum fyrir allar yndislegu afmæliskveðjurnar og gjafirnar. Og svo þeir sem reyndu að tala við mig í síman þá bara biðst ég innilega fyrirgefningar á því að hafa ekki getað talað vegna batterísleysis.

Svo vil ég bara minna á það að það eru 3 vikur í að ég komi til Íslands.

Ykkar Stella

Sæl og blessuð, komið að sunnudagsverkunum... skrifa hugrenninga sína hérna á þessa litlu síðu. Síðasta vika hefur verið einstaklega viðburðalítil aðallega vegna þess að ég hef verið í lestrarfríi frá skólanum og ég hef nú mest megnis eytt tíma mínum í það að sofa, horfa á Ally McBeal og já læra.
Ég er búin að brjóta allar þær jólareglur sem ég hef sett mér í gegnum tíðina, ég er byrjuð að skrifa jólakort sem er ekki reglan sem ég braut ég ákvað bara að ég ætli að skrifa þau í ár og til þess að ná að klára þau áður en ég fer heim verð ég að reyna að klára þau á næstu dögum, en ég er búin að vera að hlusta á jólalög. Ég hef alltaf haft þá reglu að hlusta ekki á jólalög fyrr en eftir afmælið mitt sem er á föstudaginn þakka ykkur fyrir. En vonum bara að þó ég hafi brotið regluna til þess að komast í jólaskap skili sér í jólakortum.
Nú eru tveir dagar í að Svanhvít, Arndís og Elva koma til London, við eigum eftir að skemmta okkur vel.
ég skrifa meira næst, það eru engar fréttir en eins og afi sagði alltaf þá eru engar fréttir góðar fréttir.
Sijú eftir minna en fjórar vikur.
Stella

Rússneskur harmleikur?

Jæja nú er önnur vika liðin og víst best að koma með smá fréttir frá höfuðstöðvum Gordons Brown og Mr. Darling, þeir eru alveg bestu vinir mínir eins og þið eflaust vitið.... fyrirgefið ég hljóp bara aðeins frá til þess að æla.

Smá glens í svefngalsanum. Ég var að klára annað verkefni í skólanum sem snérist um það að vera í móttöku í einu leikhúsinu okkar (The Rose), ég var einn af fjórum starfsmönnum stráks á örðu ári og okkar hlutverk var að taka á móti gestunum með bros á vör, taka við miðunum þeirra, fylgjast með að enginn væri að falla í yfirlið í salnum, halda hurðunum opnum, segja bless og takk, þrífa salinn og byrja aftur á þessu daginn eftir. Ekki erfitt verk en hluti af því að kynnast öllum þeim störfum sem fara fram í leikhúsinu og ef maður ætlar að reka kannski leikhús er betra að vita hvernig allt fer fram. Sýningin sem var í gangi var The last ones, sem er rússneskur harmleikur, leikritið var þungt en fyndið á köflum. Leikararnir voru allir á þriðja ári í leiklist eða music&acting og voru þau hver öðru betra, þar á meðal var einn íslenskur strákur sem heitir Jóel og var hann rosalega góður, íslenska hjartað alltaf stolt. Sviðsmyndin af sýningunni var rosaleg verð ég að segja, alveg ótrúlega falleg ég held satt best að segja að ég hafi bara aldrei séð svona fallega sviðsmynd´, ég reyni að henda inn mynd af henni í næsta bloggi en heimasíða skólans liggur niðri sem stendur.

Ég var að vinna í leikhúsinu fimmtudag, föstudag og laugardag en á laugardaginn átti ég ekki að mæta fyrr en 6:30 þannig ég ákvað að skella mér í Bluewater (stærsta moll Evrópu) í grenjandi rigningu en ég legg af stað með nýju regnhlífina mína sem ég keypti bara á föstudeginum, ég stend hér fyrir utan húsið mitt og þegar ég reyni að opna sé ég að hún er bara handónýt. Jæja hugsa ég, ég kaupi mér þá bara þriðju regnhlífina í Bluewater. Allt í lagi svo fer ég í H&M og fjárfesti í einni enn regnhlíf, kem svo út úr Bluewater og opna fjárans regnhlífina og viti menn að hún opnast bara öfugt!!! já já það vill bara ekki gerast að ég finni regnhlíf sem virki. Ég fer svo bara aftur til Sidcup með strætónum í klukkutíma. Svo kem ég út úr strætó í fínu dúnúlpunni minni sem er með risastóra hettu þannig ég hugsa að ég nái að hlaupa upp í skóla án þess að blotna neitt mikið. Viti menn, þegar ég loksins kemst upp í skóla þá var ég blaut í gegnum fjárans úlpuna og við tók smá tími á kvennaklóssettinu undir blásarnum þar sem ég reyndi að þurrka buxurnar og bolinn. (þetta var minn rússneski harmleikur) haha en þetta var allt í lagi ég var þurr þegar gestirnir mættu.

En í dag fór ég inn í Camden town þar sem er mjög skemmtilegur markaður og ráfaði þar um og endaði víst með því að labba í sirka átta kílómetra án þess að taka eiginlega eftir því og fór svo heim þar sem ég er núna.

Næsta vika er svo Reading week hjá mér þannig ég verð bara að vinna einhver verkefni svo ég verði laus þegar Arndís og Svanhvít verða hjá mér. Svo er planið að horfa á Ally McBeal, stelpumyndir, hitta vini og bara almenn leti.

En svo er Ísland fagra eftir mánuð og 3 daga eða svo, hlakka til að sjá ykkur eftir smá...
Knús og kossar til ykkar allra
Stella

Listamaðurinn Stella

Jæja nú er ein mjög busy vika liðin, í síðustu viku sýndi ég loksins verkefnið mitt. Eins og áður hefur komið fram var okkur skipt niður í nokkra hópa og áttum að vera með sýningu sem mætti ekki eiga sér stað inn í leikhúsi, ekki með neitt leikhúsdót og ekki neina ensku talaða. Jæja þemað var Explorars og við ákváðum að taka fyrir undur veraldar, en breyttum því í okkar undur veraldar. Við tókum fyrir Norðurljósin góðu (það var mitt), Christ of redeema, The lost city of Atlantis og píramídana í Giza
Við sýndum þau svo öll úti við og það var spáð rigningastormi og storumurinn kom en rigningin kom sem betur fer ekki fyrr en við höfðum lokið okkur af eða akkúrat þegar ég var að hlaupa með tölvuna mína inn :)
Ég sá um norðurljósin og móðir mín sendi mér frábæran DVD disk með myndböndum af norðurljósunum og ég varpaði þeim á tjald sem hékk upp í risastóru tré, síðan á einhverjum tímapunkti sagði ég að ég gæti nú alveg teiknað og málað!!! þeir sem þekkja mig vita að ég er nú enginn svaðalegur listamaður. En ég tók s.s. að mér að teikna upp Krist á risastóran striga. Heyrðu það tókst svo bara ágætlega allir ánægðir með þetta nema einn kennarinn minn spurði afhverju Jesú væri svona líkur Nunnu. (hann er farinn á svarta listan) svo flaug píramídinn nokkrum sinnum í burtu, rifnaði í tvennt og allt sem hugsanlega gat gerst gerðist.

Svo á föstudaginn komu stjórnendur leikhóps sem heitir Punch Drunk Theatre og þau gáfu okkur komment á okkar verk, minn hópur fékk góð komment og er ég bara frekar ánægð með frammistöðu okkar. Í hópnum mínum var að finna duglega krakka og aðra sem voru kannski misduglegir en það skemmtilega við þetta allt saman er að einhvern veginn þegar á endasprettinn er kominn þá vinna allir saman og ná að klára hlutina í sameiningu.

Í næstu viku verð ég svo að vinna að leiksýningu sem heitir The last ones, ég verð að ég held í því að taka á móti viðskiptavinum og eitthvað er ekki alveg viss en ég kemst að því fljótlega. En næsta vika verður þéttsetin og verð líklega í skólanum í 10 til 12 tíma seinnihluta vikunnar sem verður bara gaman.

En svona smá um hvernig lífið er hérna, hér er allt morandi í íkornum sem ég hélt alltaf að væru sæt lítil dýr en þetta eru bara rottur í fallegri búning, það er dúfur út um allt sem eru líka bara fljúgandi rottur, svo rignir svo oft hérna að moldin er bara ein drulla og maður er á svelli þegar maður labbar í henni ( vil nú frekar snjóinn og detta í honum því þá er maður amk hreinn þegar maður stendur upp)
Ég er farin að fylgjast með Strictly come danceing sem er þáttur þar sem breskar stjörnur dansa við atvinnumenn og allt til þess að vinna keppnina, svo komst ég að því í gær að X-factor er í gangi hérna úti núna og ég er einmitt að horfa á úrslitin núna með öðru auganu, þar er vinur minn Simon Cowell í lykilhlutverki og hann er bara góður við fólk í UK.

En ég hef það rosagott og svo styttist bara í jólin....

Lov jú all

Íslendingur í Bretlandi

Jæja nú er maður víst hriðjuverkamaður í Bretlandi samkvæmt Hr. brúnum sem er auðvitað mesta skítkast sem ég hef á ævinni heyrt. En þetta er ekki að hafa mikil áhrif á mig, manni finnst auðvitað skrýtið að heyra fólk tala um Ísland í strætó og á kaffistofunum en þetta er nú að lægja.

Mamma og Ebba eru nýfarnar heim og það var æðislegt að hafa þær hjá sér, þær gistu á litlu B&B sem er rétt hjá mér. Þetta var kannski ekki það besta sem ég hef séð en betra en margt sem ég hef séð, við vorum þarna þrjár eiginlega allan tíman og nutum þess vel. Við fórum mikið út að borða, versluðum smá, fórum tvisvar í leikhús einu sinni á sýningu hjá Bjartmari félaga mínum og svo á We will rock you sem var bæði æði og svo löbbuðum við út um alla Lúndúnaborg. Þetta var dásamlegur tími en það styttist í að ég kem heim þannig það er ekki langt í að þær þurfa að taka mig um Reykjavík í sight seeing ;)

Eftir að ég skilaði mömmu og Ebbu af mér fór ég og vinkona mín sem er að læra með mér að halda upp á afmælið hennar og löbbuðum við um ALLA LONDON held ég bara fórum og fengum okkur að snæða og fórum svo á brilliant puppett söngleik sem heitir Avenue Q. Söngleikur er mjög dónalegur, fyndinn og er eiginlega Sesame street fyrir fullorðna.

Ég er á fullu í verkefni sem ég er að fara að skila af mér á fimmtudaginn þar sem við verðum með 15 mínútna sýningu sem mun vera um okkar undur heimssins þar sem m.a. verður sýning á Norðurljósunum okkar fögru. Fram að næsta fimmtudag verður mikil vinna en vonandi mjög skemmtileg vinna.

Ég tók mér samt smá pásu á miðvikudagskvöldið og fór á pöbbinn með nokkrum vinum mínum hérna sem eru á öðru ári. Við erum að labba af stað og allt í einu bryja strákarnir tveir að syngja lag sem ég kannaðist bara allt of mikið við, ég heyrði ekki alveg hvað þeir voru að segja en ég var handviss að þetta væri lagið Á Sprengisandi og þegar ég heyrði þetta fór ég að pæla hvort þetta væri Breskt lag. Ég stoppa sönginn og spyr hvað þeir eru að syngja og þeir bara við erum að syngja íslenskt lag og við byrjum að syngja þetta saman....
Ég spyr þá svo hvers vegna þeir kunna þetta og hvar þeir lærðu þetta. Þeir höfðu lært þetta í skólanum þeir þurftu að læra Vögguvísur og nota bene þá var íslensk stelpa sem seldi þeim að þetta væri íslensk vögguvísa.

Nú bara svona svo ég sé ekki ein í heiminum sem er að undra mig á því að einhver hafi kallað þetta vögguvísu þá eru hér brot úr textanum sem mér finnst engan vegin eiga heima í vögguvísu

Hér á reiki' er margur óhreinn andinn
úr því fer að skyggja á jökulsvell.

þurran vill hún blóði væta góm,

Álfadrotting er að beisla gandinn,
ekki' er gott að verða' á hennar leið.

og svo er auðvitað bara málið þetta er ekki vögguvísa.

Leiter
Stella

Staðan í dag

Jæja nú er mánuður síðan ég flutti til London, ótrúlegt en satt, mér finnst þetta nú hafa verið lengri tími en það er ekki aðalatriðið tíminn er farinn að líða frekar hratt núna. Mamma og Ebba koma í hádeginu á morgun og ég er nú ekkert smá spennt að fá að hitta þær. Við gerum eflaust eitthvað stórskemmtilegt kíkjum á markaði, kaffihús og kannski löbbum um fögru London.

Ástandið á Íslandi er ekki gott en eins og þið kannskið vitið þá veit ég að réttur maður er að halda utan um málin og þetta verður allt í lagi. En við stöndum saman eins og Íslendingar þá verður þetta allt í lagi.

Ég rakst á þetta á bloggi hjá Guffa vini mínum úr flokknum. Þetta er myndband frá Dúndurfréttum held ég alveg örugglega þarna eru amk. Matti Matt,Pétur Jesú og Einar gítarleikari með meiru. Njótið þess að horfa á þetta, þetta er eitthvað sem allir eiga að hlusta á.

Segi meira frá London næst.

Ykkar Stella

Smá pælingar

Alltaf þegar ég þarf að segja eftirnafn mitt fær fólk svona Úff svip á sig eins og ég hafi sagt eitthvað annað hvort hræðilega leiðinlegt eða rosalega erfitt (ég giska að það sé það síðra).

Um daginn heyrði ég samt alveg frábært út undan mér... "When these Icelandic people tell me their name I wanna say Bless you, because it's like their sneezing."
Ég held að ég hafi ekki heyrt meiri vitleysu lengi og get this... ég held að hún hafi verið norks sú sem sagði þetta.

Smá svona skemmtun í leiðindaveðri í Lundúna borg með pundið 192 krónum, ég trúi á að þetta lagist von bráðar... trúin getur víst fært fjöll kannski líka gert gengið betra hver veit??

Stella í heimspekinglegum pælingum

Góðveðursblíða

Það virðist sem sumarið hefur ákveðið að koma seint til London því á mínum mælikvarða er það veður sem er hér ekkert annað en sumar með laufin að falla. það er sól hér dag eftir dag en þessu hlýtur að ljúka eins og öllu öðru og regnhlífin mun væntanlega koma sér að góðum notum. Ég hef lítið þurft að nota regnhlífina mína nema auðvitað þegar það koma að stóra Londondeginum þar sem var arkað á milli merkisstaða og þá ákvað veðurguðinn að kominn væri tími á úrhelli, maður var votur og þreyttur eftir þá göngu.

Ég fór á föstudaginn síðasta á tvær leiksýningar, þetta voru lokaverk þeirra sem voru að útskrifast með MA í leikstjórn. Fyrra verkið hét Monster og var einleikur, leikarinn þurfti að leika að mig minnir 7 persónur. Leikarinn stóð sig vel þetta kvöld, náði vel til manns en leikritið fjallar um strák sem drepur pabba sinn og var hreint út sagt frekar ógeðslegt. Seinna leikrit kvöldsins var í leikstjórn Bjartmars Þórðarsonar sem var einmitt dansstjóri þegar ég setti upp Cry Baby og Thank you for the music. Leikritið sem hann leikstýrði heitir Mr. Kolbert og er svört kómedía eiginlega, semí splatter verk. Sýningin hans var æðisleg, ótrúlega fyndin leikarnir voru með fullkomna tímasetningar, náðu til manns hvort sem var þegar um var að ræða brandara eða með mjög dramatískri senu. Ég vona bara að Bjartmar sýni þetta heima því þetta verk er alveg eitthvað sem Íslendingar myndu fíla.

Á laugardaginn fór ég í stærstu verlsunarmiðstöð Evrópu og heitir bluewater að utan lítur þetta meira út eins og geimstöð eða flugstöð en þetta er flott verslunarmiðstöð með öllum þeim verslunum sem nokkurn gæti vantað. Það sem var nú skrýtnast við þessa ferð var að á leiðinni þangað var ég í strætó í svona klukkutíma og tíu mínútur en á leiðinni heim var ég bara í svona tuttugu mínútur, skil ekki enn þá hvernig það virkar en ég hafði keypt mér Marie Claire til að lesa á leiðinni heim þegar ég kláraði viðtalið við Beyoncé sá ég að ég var bara að koma heim.

Nú er byrjuð ný skólavika og í hádeginu var ég í tíma hjá konu sem er frábær en hún talar á hraða kappaksturbíls og maður er satt best að segja smá búin á því þegar maður er búinn hjá henni. Hún er að kenna mér áfanga sem heitir Event & Venus sem snýst aðalega um það sögu ýmissa leikhúsa og hvernig leikhúsið varð eins og það er í dag. Mjög áhugavert verð ég að segja.

Ég reyni að blogga fljótlega en ég á von á nokkrum heimsóknum á næstunni og þá get ég eflaust sagt einhverjar skemmtilegar sögur.

Kær kveðja
Stella

Long time no see

Sælir hálsar
Mér var sagt að það væri kominn tími á færslu svo hér er ég komin með eina. Ég er ekki svakalega dugleg í þessu á meðan ég er með þessu viðbjóðslegu nettengingu tekur allt tvo ár sem þarf að gera.

Jæja en síðustu dagar hafa verið fínir, á föstudaginn hitti ég hópinn sem ég mun vera að vinna verkefnið mikla með og þau virðast vera ágæt, ég og Charlie sem er með mér í OLA erum samt aðeins að taka leadið í þessu. Fyrsta verkefni okkar er að fara víðsvegar um London borg og finna staði taka af þeim myndir og skila því svo af okkur, ég held að þetta sé liður í hópeflingu, sem er gott og blessað en við erum að tala um hátt í 20 staði á einum degi og því þarf að skipuleggja þetta ágætlega eins og við erum búnar að gera. Dagurinn okkar í London er á morgun þannig ég verð að labba frá morgni til kvölds.

Talandi um það að labba í London á laugardaginn fór ég og hitti Hreiðar Má vin minn ásamt félaga hans, þann daginn labbaði ég frá London Bridge station að Oxford street sem er ágætis ganga. Veðrið var gjörsamlega yndislegt og maður fékk nú bara smá lit meira að segja (rauðan eins og mér einni er lagið). Þennan dag verslaði ég smá inn á baðið okkar og nokkur kerti fyrir herbergið mitt.

á sunnudaginn var yndislegt veður en ég ákvað að gera þvottinn í stað þess að leggjast í sólbað sem hefði alveg verið inn í myndinni. Eftir þvottinn ákvað ég að ég þyrfti að fara út í búð og versla eitthvað að borða, en viti menn voru bara ekki búðirnar lokaðar. Gaman gaman.

Svo er komin ný vika með blóm í haga, nú er komið ekta london veður rigning og smá gola, þannig maður er örugglega með regnhlífina á sér.

Svo vil ég nota tækifærið og óska SUSurum til hamingju með að mér skillst frábært Milliþing, leiðinlegt að hafa ekki getað verið þarna og ég hafði hingað til mætt á öll frá því árið 2004. Ætli ég komi ekki næst á SUS þingið 2011... sjitturinn

Jæja best að fara að gera eitthvað í sinn haus, bið að heilsa öllum vinum og vandó
Stella

Busadagur

Jæja nú erum átta ár síðan ég átti minn síðasta Busadag en nei nei í dag átti ég annan, ég segi ekki að hann hafi verið jafn ógnvekjandi og sá sem ég upplifði árið 2000 (guð hvað það er langt síðan) þá kom slökkvubíll reyndar og smúlaði okkur vel... Æðislegur dagur en stressið fyrir þennan eina dag var svo mikið að maður var næstum kominn með blæðandi magasár fyrir þetta. En svo var þetta bara eintóm skemmtun.

Þessi busadagur var nú allt öðruvísi, bara fullt af ræðum frá hinum og þessum stjórnandanum, svo fórum við nokkur úr OLA í lasertag keppni sem við töpuðum ekki nei nei við skíttöpuðum vorum öll dauð áður en einn af hinu liðinu dó.

Lífstíll bretans er aðeins öðruvísi en maður er vanur heima á klakanum, hér þykir ekkert eðlilegra en að fara í hádeginu að fá sér bjór, vín og jafnvel brennivín. Við fórum s.s. á pöbbin um tólf og þar fékk fólk sér ýmist vín eða bjór og ég með mitt sparkling water :) sem er frekar fyndið.

Á morgun byrja ég á frábæru verkefni (held ég) sem er þannig að nemendur á "tækni sviði" sem er minn hópur, stage manegment, light production, sound production og ég held sviðsmyndaliðið kemur saman og á að búa til atburð sem ekki má nota neitt sem er notað í leikhúsi, þ.e.a.s. ekki leikara, kastara, leikstjóra, sviðsmynd eða hljóðstöff. Ég er frekar spennt fyrir þessu, ekki bara vegna þess að þarna kynnist maður enn fleira fólki heldur þá er þetta fyrsta stóra verkefnið sem við gerum.

Á morgun fer ég líka á fund með erlendum nemum (skrýtið að vera allt í einu erlend) þar fær maður tækifæri að hitta íslendingana hina og svo auðvitað alla hina útlendingana.

En meira síðar

Stella

Skólinn hafinn

Jæja loksins komin með net heima hjá mér.... Thank the lord.

Fyrstu dagarnir í skólanum hafa verið mjög góðir, ég byrjaði á mánudaginn þar sem ég hitti alla sem eru með mér á braut (við erum alveg 8). Námið hljómar rosalega spennandi og ég er mjög sátt við þá ákvörðun sem ég tók um að koma hingað. Ég mun vera að læra hvernig eigi að setja upp viðburði, skrifa fréttatilkynningar, hvernig á selja vöruna sína, pr stöff, hanna vefsíður og bæklinga og hvernig á að setja upp sýningar.

Þessi vika hefur verið bara kynning á öllu því sem við munum gera en við erum nánast bara búin að vera að kynnast hvort öðru og kennurunum, og svo sjá hvað við gætum gert. Skólinn er mikið í því að vinna með hópum sem lifa við bág kjör, minnihlutahópa og öðrum hópum sem list getur hjálpað. Ég er mjög spennt fyrir því að gera eitthvað svoleiðis.

Ein stelpa sem útskrifaðist í fyrra með Organising live arts BA gerði gjörsamlega frábært verkefni sem átti sér stað í Indlandi. Hún fór með 18 krakka úr skólanum mínum minnir mig sem voru að læra ýmsa hluti til þess að kenna indverskum börnum dansa frá nokkrum heimshornum. Hún fjármagnaði verkefnið og fékk alla til að taka þátt, með þessu var hún að opna augu barna í Indlandi fyrir umheiminum og jafnframt að gera eitthvað gott fyrir börn sem kannski hafa það ekki svo gott. Þetta verkefni er mjög innblástur fyrir mann að sjá að maður getur gert svo margt með þetta nám.

Svo er gaman að segja frá því að ég er komin með einn meðleigjanda hún heitir Emma og er að fara læra European theatre arts.... en meira um það seinna.

Mig langar líka að óska Fanney Birnu innilega til hamingju með formannstitilinn, þú átt eftir að rokka feitt.

Bið að heilsa í bili...
Lov jú
Stella

Stelpan í Bretlandi

Jæja fyrsta bloggið mitt á þessum miðli, í nýju landi og i fyrsta sinn á interneti í lest (mikið nýtt í gangi)

Eins og flestir vita þá hef ég flutt aðsetur mitt til Bretlands næstu þrjú árin eða svo og mun stunda nám í Rose Bruford College og námsbrautin mín heitir Organising live arts. Ég er svoldið að stökkva út í djúpu laugina því ég er ekki alveg viss hvernig þetta verður, en einhvern tíman á lífs leiðinni verður maður að taka sénsa og hví ekki núna?

Ég kom til Lonond á mánudaginn og þökk sé góðum vini mínum var ég með bulletproof leiðbeiningar hvernig ég ætti að komast frá Standsted til Sidcup (staðurinn sem ég bý á). Ég bý á svokölluðu dormi, þar sem ég deili íbúð með 3 ððrum sem verður vonandi í lagi. En þegar ég komst á leiðarenda komst ég að því að ég var alein þarna, sem var skrítið vægast sagt. Ég ákvað því að skella mér til Doncaster og heimsækja fjölskyldu sem ég á þar. Frá því á þriðjudaginn hef ég verið í matarboðum, heimsóknum, pöppum og að túristast eitthvað.

Núna er ég í lest á leið frá Doncaster til London.

Ég ætla að reyna að blogga hér sem oftast en ég er reyndar ekki komin með net enn þá.

Hlakka til að heyra í ykkur öllum
Ykkar
Stella